Weergaven: 440
Afgelopen week had ik elke avond wat in mijn agenda staan, terwijl ook overdag nog het één en ander gepland stond.
Ik heb de afgelopen week nog een vijftal pareltjes gekocht op een internet veiling, ze vielen bij Dini en mij in de smaak. Maandag middag mochten wij het tweede pareltje ophalen. Het is vast niet wat u denkt, onderstaand een afbeelding van 1 van de pareltjes.
Een prachtige en zeldzame bloempot, Dini gaat de kamer en hal opnieuw inrichten en deze bloempot zal worden opgemaakt met bloemen.
Onderstaand het eerste pareltje.
Een ongelofelijk prachtig porseleinen schaal met bronzen ornamenten. Kleurrijk porselein, prachtig geschilderd. Een echte eye catcher geflankeerd door twee mooie vogeltjes.
Op de dinsdagavond stond de eerste vergadering gepland van de tentoonstellingscommissie van De Zwarte Doffer uit Beckum. Ik mocht officeel voor de eerste keer aanwezig zijn omdat ik de omschrijvingen verzorg van de geschonken bonnen en duiven. Die vergaderingen zijn meestal bij een liefhebber aan huis. Ik vroeg aan de liefhebber hoe het ging, ja het gaat wel weer, antwoorden hij. Wat bleek, zijn zoon had een hartstilstand gehad op het voetbalveld. Wauw, wat heftig, terwijl hij het mij vertelde gingen bij hem zijn armharen weer overeind staan. Gelukkig door snel en goed handelen en een AED systeem in de buurt is hij afgevoerd naar het ziekenhuis waar hij nog een dag in coma is gehouden. U kunt zich vast wel voorstellen hoe zijn ouders en familie in onzekerheid hebben gezeten. Gelukkig was hij weer thuis en hij staat nu onder medische behandeling en het ging prima met hem. Al met al een heel heftig verhaal en hij heeft geluk gehad dat het hem overkwam waar veel volk aanwezig was met daarbij de hulpmiddelen, anders had het veel slechter kunnen aflopen. De vergadering was heel gezellig, de keurmeester is ter plekke besproken en alles is weer in gang gezet om er een mooi weekend van de maken op 10 en 11 Januari van 2026 met daarbij de historische Amerikaanse verkoop. Ik heb weer ontzettend moeten lachen om alle oude verhalen van vroeger.
Op de woensdag was Dini jarig, ze mocht deze keer 70 kaarsjes uit blazen. S’avonds zijn wij met 14 personen uit eten geweest naar onze favoriete chinees restaurant “Grand Plaza” in Eibergen.
Ook wij plukken de dag en proberen zoveel mogelijk te genieten van het leven, Dini zegt dan, er liggen veel meer jaren achter ons dan voor ons. Mijn nu al weer 3 jaar geleden geconstateerde darmkanker, heeft ons beslist een andere kijk gegeven op ons leven. Meer genieten, meer plezier en minder op de centen zitten. Makkelijker leven dus, we hebben vorig jaar een hypotheek op ons huis genomen en kunnen nu wat luxer door het leven gaan dan voorheen.
Op de donderdagmorgen werd er door Herman Dijkstra een bericht op de verenigingsapp gezet, dat hij s’avonds niet aanwezig kon zijn op de vergadering van de vereniging, omdat zijn vader s’morgens was overleden. Altijd triest om deze berichten te lezen ondanks het feit dat Frits Dijkstra al ruim de 100 jaar was gepasseerd. Ondanks dat zul je toch moeten omgaan met het verlies van je vader, schoonvader, opa en overgroot opa. Ik wens bij deze de familie veel sterkte toe.
Frits Dijkstra was een begrip in Hengelo en ver daar buiten. Ik zou graag een blog over hem en zijn vrouw willen schrijven, maar helaas is veel info verloren gegaan toen artikelen, foto,s en krantenartikelen zijn uitgeleend en per ongeluk weg zijn gesmeten. Gelukkig weet zijn zoon Herman nog veel, en zo vertelde hij mij dat zijn vader vlak na de oorlog al op zijn bromfiets naar België reed om goede duiven te halen. Zo bouwde zijn vader Frits een aantal zeer goede contacten op waar hij veel plezier van heeft gehad. Hij kwam zo in het bezit van jongen uit de beste duiven van België, maar nam ook de nodige adviezen mee naar huis, waardoor hij met zijn duiven de top van Nederland zou gaan veroveren. Nog steeds vliegen er veel liefhebbers zeer goed met het nageslacht van Frits zijn duiven.
Op de verenigingsvergadering kwamen een aantal interessante punten ter sprake.
- Eind November is er in de CC5 een info avond betreffende de nieuwe Unikon klok met daarin de volgende opties. UNIKON RACE is een “cloud”systeem met de volgende kenmerken. Alle info en de bediening op Uw smartphone (android en IOS) Geen systeem meenemen naar de vereniging. Constateringen worden automatisch doorgeven naar compuclub-live – vereniging etc etc. Uw systeem wordt automatisch afgeslagen. Compatibel met bestaande en nieuwe aankomstantennen, dezelfde apparatuur kan in de vereniging worden gebruikt, maar dan aangesloten op de bestaande inkorfantenne. De vergadering was het er volledig mee eens dat dit het begin is van het einde van de (gezelligheid) van een vereniging. De vereniging is de basis van onze mooie hobby. Daar zijn je vrienden, concurrenten waar je veel mee kunt delen en lachen. Als je dan alleen nog maar samenkomt om in te korven, gaat er een groot deel van de gezelligheid verloren. Je kunt niet eens meer je mede lid persoonlijk feliciteren met zijn behaalde eerste plaats of zijn prachtige uitslag, laat staan dat je de mindere presteerders geen hart meer onder de riem kunt steken. Mooi waardeloos en het automatisch afslaan wordt sterk ontraden, daar waren alle 17 aanwezigen het wel over eens.
- Ook werden de stukken betreffende de nw afdeling besproken. Na 2 nieuwsbrieven kregen wij nu een baal aan stukken en info te verwerken. Voor veel liefhebbers best lastig te verwerken en het gaat veel te snel nu, net of een eindsprint de fusie moet redden. Voor mij persoonlijk heeft de nieuwe afdeling best wel wat consequenties. Waren de CC4 en de CC5 altijd bij elkaar ingedeeld met de losplaatsen, in de nw afdeling wordt de CC4 ingedeeld bij de CC1 tm 3. Dat heeft voornamelijk voor mij de consequentie dat op de 1ste Vitesse vlucht, 3 jonge duiven vluchten en op 3 natourvluchten er verschillende losplaatsen zijn tussen de CC4 en CC5. Omdat ik mee speel in de CC4 maar inkorf in een vereniging die mee speelt in de CC5 is dat beslist niet handig. Ook best gek dat een gebroeders Van Langen die pal aan de Duitse grens wonen nu andere losplaatsen krijgen dan de CC3 liefhebbers die ook naast de grens wonen. Ik heb aangegeven dat ik de vereniging trouw zal blijven, het gaat vooral om het plezier in je vereniging en bij mij om het zien thuis komen van mijn duiven. Dan maar geen CC4 kampioenschappen meer, gelukkig blijven er nog voldoende vluchten over om een eerste prijs op te kunnen vliegen.
In deel twee het vervolg, de dierenarts, groot pakket uit Portugal en de zeer interessante presentatie van Eddy Noël (Aidi voer) te Vriezenveen.