Laat ik maar beginnen te zeggen dat ik zelf helemaal tegen de eenhoksraces ben. Dan weet u meteen hoe ik er in sta.
Ik heb een jaar of 5 terug de eenhoksraces in verschillende landen intensief gevolgd. Mijn conclusie was dat ik denk dat de eenhoksraces een risico vormen voor onze mooie duivensport.
Iedereen kan mooi volgen hoeveel duiven er weg zijn gebleven van een trainingsvlucht of van een geldvlucht. Laat ik het zo maar noemen want het draait uiteindelijk om de bedragen welke je kunt winnen. Meerdere keren heb ik gezien dat de eindvlucht een fiasco werd met maar zeer weinig aankomsten. Zeer duif onvriendelijk. Probleem is vaak dat de einddatum van de laatste geldvlucht vast staat en het publiek welkom is om de duiven op te wachten. De duiven moeten er dan uit ook als de omstandigheden minder zijn. Met alle gevolgen van dien.
In Belgie ging het goed mis met een laatste eindvlucht in 2017 van Tours. Van de 771 duiven waren er op dezelfde dag maar 2 duiven terug van een afstand van 457 kilometer. Op dag twee kwamen daar nog 13 duiven bij. Geweldig 15 duiven terug van de 771, wat een prachtige reclame voor onze mooie duivensport. Onder auspiciën van de KBDB. De verantwoordelijke minister in Belgie wilde zich er mee bemoeien. Het scheelde maar een haar of de belgen waren hun Nationale jonge duiven vluchten kwijt geweest.
Mijn angst dat de eenhokraces onze mooie duivensport kapot maken werd zowat bewaarheid. Vandaar dat ik nog steeds absoluut tegen eenhokraces ben. Gelukkig worden ze in Nederland en Belgie niet meer gehouden of het moet op een hele kleine schaal zijn. Af en toe probeert een vereniging nog wel eens een eenhokrace op te zetten.
Nu even naar het grote geld. Op 8 januari van dit jaar was de eindrace van de Pattaya One Loft Race. Na een aantal trainingsvluchten worden de overgebleven duiven geactiveerd voor de laatste trainingvluchten en de eindrace.
Het activeren kost 550 dollar per duif.
Onderstaand het aantal geactiveerde duiven van de Nederlandse delegatie met de grootste aantallen jongen nog in de strijd.
- Gerard Koopman 136 stuks. (74.800 dollar)
- Team Hooijmans 112 stuks. (61.600 dollar)
- Team GPS 56 stuks. (30.800 dollar)
- Comb. van Wanrooij 49 stuks. (26.950 dollar)
- Arie Dijkstra 30 stuks. (16.500 dollar)
- Eijerkamp 30 stuks. (16.500 dollar)
- Jaap Koehoorn 29 stuks. (15.950 dollar)
- Pieter Veenstra 28 stuks. (15.400 dollar)
Deze bedragen dienen te worden terug verdiend door vroege klasseringen op de geldvluchten en eindrace. Of met een asduif.
Op de eindrace kwam de Nederlandse delegatie er bijna niet aan te pas. Bij de eerste 200 bezet de Nederlandse delegatie de plekken 8, 37, 39, 47, 90, 92, 142, 148, 153, 168, 171, 177 en 189 van de 4.033 duiven. (8 is van Vieberink-Visser, 37 is van Comb. Mantel)
De grote hokken stelden teleur. Koopman heeft de 3e, 7de en 13de nederlandse duif. Hooijmans de 10e nederlandse duif. GPS de 6e nederlandse duif. De resterende genoemde liefhebbers met hun aantal genoemde jonge duiven, hebben allen geen duif bij de eerste 200 duiven op de uitslag staan. Niet best dus, ze hadden er zich vast meer van voor gesteld.
Maar alle duiven worden na de laatste eindvlucht geveild. De eigenaar van de duif ontvangt 60% van de opbrengst en de organisatie 40%. De grote jongens zijn wereldwijd bekend en ik verwacht dat hun jongen behoorlijk wat geld opleveren, zodoende zal een groot deel van hun onkosten weer gedekt worden. Wellicht verdienen ze er nog wat aan en is het zelfs een verdienmodel.
Klik hier voor de veiling. (In bath)(10.000 bath is ongeveer 265 euro)
Het aantal geactiveerde duiven heb ik niet zelf uitgezocht maar deze staan op de site van Beekman-Tilmans.